İhsan oktay anar kitaplarının hepsini okuyan biri olarak iyi dinleyin sözlerimi kulak verin bana herkes öldürür sevdiğini kimi bıçakla kimisi de yazıyla. oskar dayının da dediği gibi ihsan abi ilmek ilmek kurduğu saltanatı bu kitapla sarsmış gözüküyor. sevmedim kitabı. öyle ergence bir tavırla yeaaa olmamış demiyorum sevmedim diyorum. sevmedim çünkü önceki kitaplarından sonra bu dağa tırmanan bir adamın öbür tarafa geçmek isterken tekrar yokuş aşağı vadiye inmesi gibi olmuş. olmamış.
ihsan oktay bizi bir şeye alıştırmıştı. bir neo fantazyaya. ottoman empayrın fantastik havasından ,tutup cumhuriyete geçivermiş.
önceki kitaplarını niye sevmiştim yaptığı göndermeler yüzünden bir de kurguladığı karakterlerin o dönemde absürt kaçmasından. bu kitapta ne var . gene absürt bir karakter belki ama dönem son dönem istanbulu.
kısaca şunu demek istiyorum ki ihsan oktay geleceğe değil geçmişe doğru gitmeli.gelecek ayrıntı olarark kalmalı. o bu dönemin insanı değil. o yüzden moderleşmeden moderleşmiş dünyadan uzak durmalı. o bir masal anlatmalı. günümüzde hikayeperdazlar fazla kalmadı bari ihsan oktayı kaybetmeyelim.
kitaba gelince kötü bir kitap değil sadece yukarıda saydıklarım yüzünden sevmedim. şöyle bir özet geçebilirim bir kahraman var ve çok galiz. :))))))
bir şey daha kahramanımızın dayısı vardı kitapta. en çok onu sevdim karakter olarak. okuyun siz de seversiniz.
baki selamlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder